'Een
kijkje in de keuken'
Soms
zijn er plekken of gebeurtenissen die later van cruciaal belang
blijken te zijn.
Voor
mij begon het allemaal met een brief. Voor Harry Sacksioni begon het
in zijn keuken.
Een
brief
Toen
ik elf jaar was zat ik gezellig met mijn familie op de bank TV te
kijken. 'Geef Nooit Op!' van Peter-Jan Rens stond op, een leuk
programma waarin kinderen hun wensen konden insturen. Mijn broer vond
'dat ik ook mee moest doen'. Mijn moeder hielp me even later de brief
te schrijven. Uiteindelijk werd ik gekozen en mocht ik met Jan
Akkerman op TV spelen! Het was de dag van mijn leven (het staat op
Youtube). Tijdens die ontmoeting werd ik ook uitgenodigd voor de
Nationale gitaarkampioenschappen die ik tot eigen verbazing het jaar
erop won. De jury in de persoon van Harry Sacksioni overhandigde me
een handgemaakte Robberts gitaar. Hierdoor kreeg ik later de kans om
een live DVD op te nemen en werd ik uitgenodigd door Harry Sacksioni
in zijn concerten! Je ziet hoe belangrijk één brief kan zijn!
De
beste chauffeur van Nederland
Ik
weet nog goed dat een meneer genaamd John Rijsdijk aan mij
voorgesteld werd, de chauffeur van de Basily Boys. Het was tijdens
mijn allermooiste verjaardag: we hadden mijn grote held Stochelo
Rosenberg uitgenodigd. De 'chauffeur' speelde ook spontaan even mee.
We waren stomverbaasd. Dit is ongetwijfeld de beste chauffeur die we
in Nederland hebben. Zoek hem maar eens op: John Rijsdijk. Er is dus
veel meer talent, maar de vraag is: waarom kennen we ze niet?
Blijkbaar zijn er cruciale zaken voor nodig die niet altijd in onze
macht liggen: een brief of een heel bijzondere keuken.
Ajax
of een prachtige muziekcarriére
Midden
jaren zeventig, in 1975 klinkt er prachtige akoestische gitaarmuziek
uit de Nederlandse TV-toestellen. Het is Harry Sacksioni. Op zijn
zestiende schrijft hij al het stuk Meta Sequoia. Maar daarnaast heeft
hij nog een heel andere liefde: voetbal. Hij speelt ook in de hoogste
jeugdselectie van Ajax. Naar eigen zeggen besluit hij volledig voor
de muziek te gaan wanneer hij op zijn zeventiende door Arnold Mühren
door zijn benen wordt gespeeld. Maar toch is het heel opmerkelijk dat
één jongeman kan kiezen tussen Ajax en een glansri
jke
muziekcarrière. Om de enorme gedrevenheid van Harry Sacksioni beter
te begrijpen, moeten we een kijkje nemen in zijn keuken.
Een
kijkje in de keuken
Ton
Lensink, Werner Schaaphok, Johan Cruijf en Kees Brusse...
allemaal kwamen ze langs in het keukentje achter de sigarenwinkel van
Harry's vader in de Rijnstraat. Het bleek een vaste plek te zijn van
bekende theater artiesten omdat hun bussen voor de deur stopten, maar
ook een vaste plek van beroemde Ajacieden omdat het hét
voorverkoopadres van Ajax was. De kleine Harry zat er met rooie
oortjes te luisteren naar al die interessante persoonlijkheden.
“Bijvoorbeeld Ton Lensink, die altijd zo ernstig binnenkwam. Dat
intrigeerde me.” De keuken was letterlijk en figuurlijk Harry's
voedingsbodem. Dit is waar hij zijn inspiratie vandaan haalde. Hier
sloeg de vonk over. “Het voedde mij om later zelf artiest te
worden.”, aldus Sacksioni.
De
scene
Met
alle talent van de wereld alleen kom je er niet. Je moet je laten
omringen door je grote helden. Ze halen het maximale uit je naar
boven. Zoek een inspirerende omgeving of wees zelf zo'n omgeving.
Artiesten komen niet van school. Ze leren het van elkaar in de
scene.. of in de keuken!
