Let me entertain you !
B.B. King, Freddie Mercury, Prince, Frank Zappa, Elvis Presley... Ze zullen allemaal herinnerd worden om hun geniale muziek. Vrij snel na hun dood worden hun werken bestempeld als klassiekers en hun namen worden vereeuwigd. Ze worden beschouwd als muzikale grootmeesters. Maar we vergeten steeds het belangrijkste van een artiest. In de kern zijn ze allemaal entertainers. Ook Mozart hield van een feestje. Zo doodserieus als musici die muziek nu uitvoeren... Het staat in schril contrast met de rock 'n' roll lifestyle en de speelsheid van de componist zelf. Als jij wilt dat jouw muziek de geschiedenis in gaat, word dan zelf een entertainer. De echte kunstenaar is een dode entertainer.
In een zwart-wit gestreept ballet-pak vloog ie naar voren over het podium, alwaar hij de liefde bedreef met zijn microfoonstandaard, omringd door rook en beschenen door de grootste licht-installatie van dat moment. Koren van honderden stemmen en gitaren galmden in de rondte in de grootste rockopera ooit gehouden. Dit was een compleet ander beeld dan een paar jaar terug. Toen kwam een verlegen, schuchtere jongeman nog vanuit India met zijn familie in Engeland aan. Niemand kende hem. Ik besefte ineens dat ik de muziek van Queen nooit had gekend, als Farokh Bulsara zich niet had getransformeerd tot de entertainer Freddie Mercury.
Maar was het echt alleen entertainment? Het was toch echt de muziek die zo geniaal is? Bohemian Rhapsody is absoluut een meesterwerk. Maar toen het net uit kwam, werd dit echt anders gezien. Radiozenders wilden het niet draaien omdat het te lang duurde. Mensen keken raar op. Het was ongewoon lang en humoristisch. Het was gewoon keiharde entertainment! Pas nu wordt het gezien als een meesterwerk, de eeuwige hit in de top-2000. Kunst is verjaard entertainment.
En hoe zit het met jou? Hoe entertaining ben jij als je optreedt? Ik weet dat het een confronterende vraag is, als je er nooit mee bezig bent geweest. Maar alle details op het podium doen er toe. De mens onthoudt 80% van wat hij ziet, maar slechts 10% van wat hij hoort. Om een leuk voorbeeld te geven. De richting waarin je je hoofd beweegt doet er al toe. Zo heb je verticale en horizontale artiesten. Verticaal je hoofd bewegen is hard werken. Horizontaal is genieten en passie. Stevie Wonder is overigens beiden, hij is een allround hoofdbeweger. Op het North Sea Jazz festival worden de hoofden van muzikanten meer gefilmd dan hun handbewegingen. Het publiek is gefascineerd door emotie. Ben jij een verticale of horizontale artiest?
Mijn wens is dat Nederland meer entertainers krijgt. "Here we are now, entertain us!", schreeuwde Kurt Cobain. Ook al was dit een aanklacht tegen het consumentisme, hij was zelf ook een entertainer, eentje met tragiek. Hij sloeg zijn gitaar stuk. Je kunt hem ook in de fik steken, maar dat had Jimi Hendrix al gedaan. Als je echt entertaint, doe dan wel iets nieuws. En laat je niet tegenhouden door de criticasters. Tommy Emmanuel vertelde me eens dat mensen van een muziekschool vonden dat hij 'too entertaining' was. Dat is zeggen: "Ik vind jou te vermakelijk.". Maar misschien komt het wel omdat die muziekschool zich teveel op dode entertainers richt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten